This is a story about a very unusual boy, and an even more unusual monkey. The boy was out of the ordinary as boys go, because he didn’t like Chocolate. No, not at all. Not even one little bit. And I must stay, I’ve never met a boy like that. Not in my entire life. And the monkey was unusual because he absolutely adored chocolate - this particular monkey went absolutely bananas for it - and as you may guess - very few monkeys are mad about chocolate, if only because, they’ve never even tasted it.
The boy was called Jim.
And the monkey was called Theodore, or Theo for short.
One day, Jim’s Aunty Judith took him to the zoo. Jim’s mother had told her that Jim didn’t like chocolate, but she didn’t believe that.
“Poor little thing,” she said to herself. “His mum won’t buy him chocolate because she’s too mean. But I’ll buy him an nice lovely bar and give it to him while we are out.”
And that’s what she did. Only it was true. Jim really didn’t like chocolate.
“Oh thanks Auntie Judith” he said when she gave it to him. “That’s really kind of you. I’ll just save it for later, if you don’t mind.”
But he did like seeing all the animals in the Zoo.
The prowling bears weren’t at all cuddly - but they were super cool all the same.
The giraffes had lovely soft noses. The snakes in the snake house made Jim’s blood run cold - but he liked being scared really, - just a bit.
And the monkeys - well everyone loves monkeys. They looked silly but intelligent all at the same time. And in particular, one was nicer than all the others. He came up to the bars of the cage and pressed his face through them. That little monkey was Theo. Jim thought he looked hungry, and then he remembered the bar of chocolate in his coat pocket, and decided to give it to him.
Auntie Judith was starting to move on to the next cage full of chimpanzees. Jim unwrapped the chocolate bar, and threw it to Theo. The chocolate bounced against the cage, but Theo reached out with his little hand through the bars and grabbed it. Instead of stuffing it down his mouth, he started to lick it. His big brown eyes started to go all dreamy. He was in monkey heaven.
Just then Auntie Judith called to Jim and he had to run after her. “Thanks for the chocolate Auntie Judith”, he said. “It was delicious.”
And Aunty Judith thought:
“Such a mean mummy not to give Jimmy chocolate. He loves it. Obviously.”
But it was Theo who was in love with chocolate. It went straight to his stomach, and then straight to his brain, and soon he was swinging from around the climbing frame of his cage like a mad mad monkey.
“Ooo oooo Ah Ah!” he said at the top of voice for the next hour and a half. And the keepers and all the other monkeys thought he had gone crazy. Which he had. He was crazy for chocolate.
===============================================================
ต่อไปนี้จะเป็นเรื่องของเด็กคนหนึ่งชื่อจิม ที่มีนิสัยแปลกๆ กับลิงที่ชื่อธีโอดอร์หรือเรียกสั้นๆว่า ธีโอที่ออกจะเพี้ยนพอๆกัน นิสัยแปลกและเพี้ยนของทั้งคู่คือ
จิมเป็นเด็กที่ไม่ชอบช็อกโกแลตแม้แต่น้อย แต่เจ้าลิงธีโอกลับชอบช็อกโกแลต เป็นชีวิตจิตใจ แทบจะเรียกว่าคลั่งช็อกโกแลต เลยก็ว่าได้
วันหนึ่ง ป้าของจิม พาจิมไปเที่ยวสวนสัตว์ แม่ของจิมได้บอกป้าไว้ก่อนแล้วว่า จิมไม่ชอบช็อกโกแลต แต่ป้าไม่คิดเช่นนั้น กลับคิดว่าแม่ของจิม
ช่างใจร้ายที่ไม่ยอมซื้อช็อกโกแลตให้จิม และตั้งใจว่าจะซื้อช็อกโกแลตสักแท่งให้จิม
เมื่อถึงสวนสัตว์ป้าของจิม ยื่นช็อกโกแลตให้แก่เขา จริงๆแล้วแม่ของจิมไม่ไดพูดโกหก จิมไม่ชอบช็อกโกแลต เอาซะเลย
"ขอบคุณครับป้าจูดิท" จิมบอกเมื่อป้ายื่นช็อกโกแลตให้ "ป้าช่างใจดีจริงๆ แต่ผมขอเก็บเอาไว้ก่อนก็แล้วกันนะฮะ ถ้าป้าไม่ว่าอะไร"
จิมชอบดูพวกสัคว์ต่างๆมากกว่า
พวกหมีดูไม่น่ารักน่ากอด แต่พวกมันก็เท่ห์ดีไม่หยอก
จมูกนุ่มๆของยีราฟก็ดูน่ารักดี จิมตัวเย็นเฉียบด้วยความกลัวเมื่อเห็นงู แต่จิมก็ชอบความรู้สึกเช่นนี้อยู่เหมือนกัน
คนส่วนมากมักชอบลิง แม้มันจะดูโง่ๆแต่ในบ้างครั้งพวกมันก็ส่อแววฉลาดมาให้เห็น มีลิงอยู่ตัวหนึ่งในกรงชื่อว่าเจ้าธีโอที่เดินตรงมาที่จิมยืนอยู่ แล้วเอาหน้าลอดลูกกรงออกมา
จิมคิดว่ามันคงหิว และนึกถึงช็อกโกแลตที่ป้าให้ไว้ได้ จึงคิดว่าเอาให้เจ้าลิงกินดีกว่า
ป้าจูดิธกำลังจะเดินต่อไปที่กรงลิงชิมแปนซี จิมรีบแกะกระดาษหุ้มช็อกโกแลตออก และโยนช็อกโกแลตให้ธีโอ แท่งช็อกโกแลตไปชนกรงเข้า แต่เจ้าธีโอก็เอื้อมมือคว้าไว้ทัน
แทนที่มันจะจับช็อกโกแลตเข้าปากในทันที แต่มันกลับค่อยๆเลีย ตาสีน้ำตาลของมันส่องประกายความสุข เหมือนมันได้อยู่ในสวรรค์
แทบจะทันทีหลังจากที่จิมโยนช็อกโกแลตให้กับเจ้าลิงธีโอ ป้าจูดิธก็เรียกให้เขาเดินตามไป
"ขอบคุณนะครับ สำหรับช็อกโกแลต มันอร่อยดีฮะ" จิมบอกป้า
"แม่เธอนี่ช่างใจร้ายซะจริง นะจิม เห็นชัดๆอยู่แล้วว่าเธอชอบช็อกโกแลต " ป้าจูดิธคิด
แต่อันที่จริงกับเป็นเจ้าธีโอต่างหากที่หลงใหลในรสช็อกโกแลต หลังจากตกถึงกระเพาะมันก็ซ่านไปถึงสมอง ในเวลาไม่นานมันก็แกว่งตัวห้อยโหนไปทั่วกรง พร้อมๆ
ส่งเสียงร้อง อูอู อาอา ดังลั่นไปด้วย เป็นเวลานานกว่าชั่วโมง เจ้าหน้าที่สวนสัตว์ และลิงตัวอื่นๆต่างคิดว่าเจ้าธีโอต้องเป็นบ้าไปแล้วแน่ๆ และอันที่จริงมันก็บ้าจริงๆนั่นแหละ
แต่บ้าเพราะช็อกโกแลต
<เรื่องยังมีต่อ แต่ขอแปลเป็นตัวอย่างแค่นี้>
